Wederzijdse onderbreking

Aanleiding tot deze blog is de ontdekking van een boek in mijn postvak op school. Het was niet een boek dat je daar zou verwachten, maar een zwaar theologisch boek, van een Leuvense professor. Ook de afzender was verrassend, zag ik op het kattenbelletje, mijn collega maatschappijleer Rianne. Hoe dan ook, het was wel een boek speciaal voor mij. Rianne had haar boekenkast opgeruimd en vond dit boek wel iets voor mij. Denk nou niet dat ze zeker weet wat goed voor me is. Als het niets voor mij was, dan moest ik het maar aan iemand geven voor wie het wel nuttig leek.

Er is zeker een overeenkomst tussen deze aanleiding en het thema van het boek, God Interrupts History van Lieven Boeve uit 2007. Ik had wel vaag die naam in mijn hoofd zitten maar kende hem verder niet. Al bladerend zie ik wel bekende namen. De katholieke theologie is lange tijd getekend door twee verschillende en naar het lijkt onverzoenlijke kampen. Aan de ene kant heb je Joseph Ratzinger, de theoloog en paus die de geloofscrisis betreurt en pleit voor herstel. Aan de andere kant staan Johan Baptist Metz en Lieven Boeve zelf, die de teloorgang van de homogene kerk opvatten als uitnodiging om het geloof zelf opnieuw te doordenken.

De overeenkomst met de aanleiding zit hem in de interruptie. In de context van mijn school dook iets op uit een andere wereld, met de pregnantie van een boodschap. Het was een boek dat door Rianne uit haar boekenkast was verwijderd, maar er toch ook ooit in was beland. Het lijkt of het boek zelf op zoek is naar een adressant, en zelfs bij mij nog niet zeker is of die gevonden is. God zelf komt de geschiedenis onderbreken, maar tot wie moet Hij zich nu richten? Hij is net gewend aan de overstap van eenrichtingsverkeer naar dialoog, maar het valt nog niet mee om mensen te vinden die met Hem in dialoog willen.

In zo'n onzekere situatie kan het verhelderend werken om door te bladeren naar het eind van het boek. Daar vinden we het verhaal van Jezus die buiten Israëlisch gebied een vrouw ontmoet, een niet-joodse vrouw (Matt. 15:21-28; Marc. 7:24-30). Haar dochter is door demonen bezeten, en de vrouw vraagt Jezus om haar dochter te genezen. Jezus weigert in eerste instantie, hij was toch naar de Joden gezonden? Je kunt toch ook niet het eten voor de kinderen aan de honden geven? Dan komt de vrouw met een mooi argument. De honden eten de kruimels die van de tafel vallen. Het gevolg is niet alleen dat Jezus overtuigd is, maar ook dat hij zijn verhaal aanpast.

Met andere woorden: ook God zelf kan niet altijd voorspellen waar zijn adressant opduikt, of voor wie Hij adressant is. 

Het heeft misschien extra betekenis dat ik de Engelse versie heb, met de term interruption. Er bestaat ook een Nederlandse versie, met onderbreking. Precies het inter- zou kunnen verhelderen wat er aan de hand is. God komt om de geschiedenis te onderbreken. Maar als Hij arriveert, wordt Hij zelf ook onderbroken, zoals door de niet-joodse vrouw. De onderbreking is wederzijds, speelt zich af tussen beiden, inter.

Enfin, nu staat het boek weer in mijn kast, en ben ik aan de beurt om te wachten op de potentiële lezer die ik ermee kan verblijden.