Als iemand tegen mij zegt 'wij doen een beroep op jou' ruik ik weer een speciaal voor mij. Iemand neemt de moeite om mij aan te spreken en iets van mij te vragen.
Als iemand een beroep op mij doet voel ik me gevlijd. Wat fijn dat er nog iets van mij verwacht wordt, terwijl ik iedereen zo heb laten zitten! Steeds worden me nieuwe kansen geboden.
Op
onze school is een conflict gaande, en dan is het wel heel mooi dat mij
speciaal het vermogen wordt toegedicht vrede te brengen. Ik heb het er
akelig bij laten zitten, maar van bovenaf krijg ik vergeving en meteen
ook de hoogste plaats. Mijn blog is nu mijn zetel.
De vakbond verwoordde het weer op zijn eigen manier. Die waarschuwde ons om wel gewoon de bevelen uit te voeren die de leiders over ons uitroepen. Doe je aan werkweigering, dan maak je het hun wel heel erg makkelijk. Niet doen dus!
Het is een oude tactiek als je al je ondergeschikten
persoonlijk aanspreekt, verdeel en heers. Wij doen een beroep op jou
houdt in dat ze jou aardig vinden en daarom hopen dat je met hen mee ten
strijde trekt tegen hun vijanden. Klopt, maar dan zeg ik weer dat de
kampioen van de verdeel en heers (Caesar) zelf ook weer door messteken
om het leven is gebracht.
Wat ik zo mooi vind aan die oproep is het riskante ervan. Ze zeggen 'wij', en daarmee riskeren ze dat iemand van hen opzij stapt. Geschrokken. Ben ik dat? Wie is die wij die mijn naam onder die oproep heeft gezet?
Speciaal voor mij is nu ook speciaal voor die ene persoon. Hij kwam vandaag bij ons binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten